Thursday, October 22, 2020

നീ വിഷാദിയായൊരുത്തി ... പ്രണയം പൂത്തകാലത്തൊക്കെയും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചും കഥ പറഞ്ഞും കവിത പാടിയും പുഷ്‌പിച്ചൊരുത്തി... കാലങ്ങൾ താണ്ടിയിവിടെയീ ഏകാന്ത വസതിയിൽ ജനനിയാകായ്മയുടെ ദുര്യോഗം തപിച്ചു നീ തിളച്ചുരുകുമ്പോൾ, ഒന്ന് ചേർത്ത് പിടിക്കാൻ പോലുമാകാത്തത്ര ദൂരെ ഞാൻ ...


നിന്റെ നിറം തിരിച്ചറിയാനാകാത്ത തിമിര നേത്രങ്ങളെന്നെത്തന്നെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തിയ പകലുകൾ..

No comments:

Post a Comment